Timucua | ||
---|---|---|
Pronuncia: | [tiˈmuːkwa] | |
Falado en: | Península de Florida | |
Extinción: | segunda metade do século XVIII | |
Familia: | Timucua | |
Escrita: | Publicado en alfabeto español, 1612–1635 | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | --
| |
ISO 639-2: | --- | |
ISO 639-3: | tjm
| |
Mapa | ||
Status | ||
O timucua é unha lingua morta e illada falada outrora polo pobo timucua no norte e centro da actual Florida e no sur de Xeorxia. O timucua foi a principal lingua da área antes da colonización española en Florida. As diferenzas entre os nove ou dez dialectos do timucua eran leves, e servían para marcar bandas ou fronteiras tribais. Algúns lingüistas suxiren que o tawasa, que habitaban no que hoxe é o norte de Alabama poderían ter falado Timucua, mais isto é disputado.
A maior parte do que se sabe da lingua procede das obras de Francisco Pareja, un misioneiro franciscano que chegou a St. Agustin en 1595. Durante os seus 31 anos vivindo cos timucua, desenvolveu un sistema de escrita para a lingua. De 1612 a 1628, publicou varios catecismoss hispano-timucua, así como unha gramática da lingua timucua. Incluíndo as súas sete obras superviventes, só sobreviven dez fontes primarias de información sobre a lingua timucua, incluíndo dous catecismos escritos en timucua e español por Gregorio de Movilla en 1635, e unha carta en timucua traducida ao español para a Coroa de 1688.
En 1763 os británicos tomaron Florida a España tras a guerra dos Sete Anos, en troques de cederlles Cuba. A maioría dos colonos españois e dos indios da misión, incluídos os poucos falantes de timucua, partiron cara a Cuba, preto da Habana. O grupo lingüístico está agora extinto.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search